برنامه سفر یک روزه به استانبول
قطعاً یک روز برای گردش در استانبول کافی نیست و اصلاً کسی برای یک روز به استانبول سفر نمیکند. مگر اینکه سفر کاری داشته باشد. یک احتمال دیگر هم وجود دارد؛ اینکه کسی بخواهد برای دیدن جاذبههای دیدنی آن فقط یک روز وقت بگذارد و بقیه را بخوابد! ما حتی برای این مسافران هم برنامه داریم؛ یک برنامه جمعوجور یک روزه!
برای یک روز بهترین کار این است که به محله سلطان احمد استانبول برویم. چون مهمترین بناهای تاریخی استانبول در این منطقه است. بدون معطلی میرویم سراغ بنای اول:
1- مسجد ایاصوفیه (موزه ایاصوفیه)
قانون مسافرت به استانبول: اگر اقامت شما در استانبول یک ساعت باشد، آن یک ساعت را باید در مسجد ایاصوفیه بگذرانید.
ایاصوفیه در زمان امپراتوری روم کلیسای بزرگ شهر بود. با سقوط امپراتوری و روی کار آمدن سلطنت عثمانی، کلیسا تبدیل به مسجد شد. پس از اینکه حکومت عثمانی هم سقوط کرد و جمهوری ترکیه بر سر قدرت آمد، سر اسم ایاصوفیه بحث و جدل بود: مسلمانان آن را مسجد میخواندند و پیروان دین مسیح اعتقاد داشتند چون از ابتدا کلیسا بوده، باید تبدیل به کلیسای ایاصوفیه شود. آتاتورک برای ختم کردم ماجرا، آمد وسط و اسم آن را گذاشت: «موزه ایاصوفیه». هرچند هنوز بعضیها میگویند مسجد یا کلیسای ایاصوفیه.
کمی آنطرفتر کاخ توپکاپی منتظر ماست.
2- کاخ توپکاپی
اگر میخواهید عظمت حکومت عثمانی را ببینید، به کاخ موزه توپکاپی بروید. کاخ توپکاپی بهترین نمونه قصرهای دوران عثمانی است که عمرش حدود 5 قرن است. ساخت کاخ توپکاپی در سال 1459 میلادی شروع شد و شش سال طول کشید. در این کاخ 700 هزار متری 25 سلطان عثمانی زندگی کردند. حرمسرای کاخ توپکاپی بیش از 400 اتاق دارد و جمعیت ساکنین آن به 480 نفر هم میرسید که فقط 200 نفر آنها را خواجهها تشکیل میدادند. ضمناً سریال «حریم سلطان» و «ماه پیکر» در این کاخ فیلمبرداری شده است.
مقصد بعدی ما باسیلیکا سیسترن یا آب انبار باسیلیکا است:
3- باسیلیکا سیسترن یا آب انبار باسیلیکا
از آب انبار باسیلیکا برای تأمین آب کاخ امپراتوری و چند ساختمان اطرافش استفاده میشد. باسیلیکا سیسترن بزرگترین آب انبار شهر استانبول است. مساحت آب انبار استانبول 9800 مترمربع است و ظرفیت آن 80 هزار مترمکعب آب. برای ورود به آب انبار باسیلیکا باید 52 پله را پشت سر بگذارید. باسیلیکا سیسترن 336 ستون و 1500 سال قدمت دارد. ضمناً یکی از صحنههای فیلم جیمز باند (از روسیه با عشق) در اینجا فیلمبرداری شده است.
بعد از اینکه از آب انبار بیرون آمدیم، میرویم به سمت منارههای مسجد آبی:
4- مسجد سلطان احمد یا مسجد آبی
مسجد سلطان احمد در حال حاضر فعال است؛ برای همین بازدید از مسجد آبی در وقت نماز ممنوع است. در این صورت باید صبر کنید تا مراسم نماز تمام شود. در اطراف مسجد آبی، رستورانهای معروفی است که میتوانید ناهار خودتان را آنجا بخورید و کمی استراحت کنید. سلطان احمد عثمانی در سال 1609 دستور ساخت این مسجد را داد. هفت سال بعد مسجد آماده شد و یک سال پس از آن، سلطان احمد فوت کرد و او را در محوطه مسجد به خاک سپردند. در کنار او همسر و پسرانش (مراد و عثمان) هم دفن شدهاند. معمار مسجد محمدآقا صدفکار بود. او اشتباهاً به جای پنج مناره، شش مناره برای مسجد سلطان احمد ساخت که با تعداد منارههای مسجدالحرام یکی بود. برای همین سلطان احمد مجبور شد دستور ساخت مناره هفتم برای مسجد حرام را بدهد.
در برنامه سفر یک روزه به استانبول حالا وقت خرید است:
5- بازار بزرگ استانبول
بازار بزرگ استانبول در سال 1455 میلادی ساخته شد. البته در آن موقع هنوز بزرگ نبود. حالا بعد از نیم قرن به آن بزرگترین بازار سرپوشیده جهان میگویند که از راستههای زیادی شامل راسته عتیقهجات، فرشفروشان، ادویهجات، کفاشها، مسگرها، صرافها و … تشکیل شده است. خیلی از مساجد تاریخی استانبول در داخل یا اطراف بازار قرار دارند؛ مثل مسجد بایزید، مسجد فاتح، مسجد رستم پاشا، مسجد سلیمانیه، مسجد شاهزاده.
از این بازار که بیرون آمدیم میرویم سراغ آن یکی بازار؛ بازار ادویه یا بازار مصریها:
6- بازار ادویه
بازار ادویه یا «بازار مصریها» یکی از رنگیترین مناطق استانبول است. برخلاف اسم آن، در این بازار غیر از ادویه چیزهای دیگری هم پیدا میشود: میوههای خشکشده، مغز و آجیل، شیرینیهای ترکی، انواع چایی، عسل، زیتون، روغنها و عودها. در زمانهای قدیم این بازار مخصوص فروش ادویه بوده و نامش از آن دوران است. چرا به بازار ادویه میگویند بازار مصریها؟ چون این بازار با مالیاتهای مصریها ساخته شد و ادویهجات آن از قاهره به استانبول وارد میشد.
غروب استانبول را باید در کنار برج گالاتا گذراند:
7- برج گالاتا
برج گالاتا یا گالاتا کولیسی. یکی از جاهایی که میتوان از استانبول یک عکس پانوراما گرفت، بالای برج گالاتاست. از بالای این برج موزه ایاصوفیه، مسجد آبی، تنگه بسفر و خیلی از بناهای دیگر استانبول را میتوان دید. برج گالاتا در سال 1348 میلادی ساخته شد و در آن زمان برج مسیح نامیده میشد.این برج هم مثل بقیه بناهای استانبول، هم در آتش سوخته و هم در زلزله تخریب شده. پلههای مارپیچ و تنگ برج ما را یاد فیلمهای ترسناک و تخیلی میاندازد. اگر با پله مشکل دارید، از آسانسور استفاده کنید. البته آسانسور تا طبقه هفتم بالاتر نمیرود. رستوران بالای برج هرچند گران است، ولی امتیازش داشتن نمای استثنایی از استانبول است.بهترین زمان برای رفتن به برج گالاتای ترکیه، حوالی غروب آفتاب است؛ اما ما این برج را در ابتدای برنامه گذاشتیم تا با خیال راحت به دیدن آن بپردازید. چون در ساعات انتهایی روز، این منطقه بسیار شلوغ میشود.
خاتمه برنامه سفر یک روزه به استانبول
گردش یک روزه ما در استانبول به پایان رسید.
در حالی که از دیدن کاخ دلمه باغچه، مسجد سلیمانیه، میدان تکسیم، خیابان استقلال، موزه کورا، موزه هنرهای مدرن استانبول، قلعه روملی حصاری و … صرف نظر کردیم.
شاید اینها را بگذاریم برای یک سفر یک روزه دیگر. شاید روزی دیگر.