تنگه بسفر. از نظر پینتاتی سفر به استانبول، سفر به یک شهر معمولی نیست، سفر به شهر عجایب است؛ از ایاصوفیه گرفته تا خیابان استقلال؛ از باسیلیکا سیسترن تا کاخ توپکاپی؛ از برج گالاتا تا مسجد سلیمانیه؛ همه در کنار هم کافی است تا استانبول را به یکی از توریستیترین شهرهای جهان تبدیل کنند. اما استانبول دست بردار نیست!
قطعا یکی از جاذبههای منحصربهفرد استانبول، تنگه بسفر یا تنگه بسفروس است.
مسیر تنگه بسفر روی نقشه مشخص است. این تنگه دقیقا در میان بخش آسیایی و اروپایی استانبول قرار دارد. همه استانبول با خانهها و قصرهایش دور این تنگه جمع شدهاند.
این تنگه دریای سیاه را به دریای مرمره وصل و بخش آسیایی و اروپایی استانبول را از هم جدا میکند.
قایقسواری روی آبهای این تنگه، قدم زدن در سواحل آن و یا خوردن یک قهوه در کافهای رو به تنگه، هر کدام یک تجربه خاص است که در تنگه بسفر امکانپذیر است.از آنجایی که بیشتر توریستها و گردشگران ایرانی در میدان تکسیم اقامت دارند، سوالات اصلی آنها این است که چطور از میدان تکسیم به تنگه بسفر برویم؟ چگونه با مترو به تنگه بسفر برویم؟ قیمت تورهای تنگه بسفر چقدر است؟ اصلا آدرس تنگه بسفر استانبول کجاست؟
پینتاتی در این متن به همه این سوالها و کلی سوال دیگر درباره تنگه بسفر پاسخ خواهد داد.
کمترین فاصله خشکی دو قاره آسیا و اروپا در استانبول، به 700 متر میرسد. این یعنی صبحانه را در آسیا بخورید و ناهار را در اروپا. به همین راحتی!
ولی نه آنقدر راحت که به سمت قاره دوم شنا کنید. چون در جاهایی این فاصله به ۳۵۵۰ متر هم میرسد. از طرفی وقتی به وسط تنگه رسیدید، جریان آب با سرعت 3 کیلومتر در ساعت شما را با خود خواهد برد. این را هم بدانید عمیقترین نقطه تنگه بسفر 124 متر عمق دارد.علاوه بر شنا کردن راه دیگری هم برای عبور از آب در نظر گرفته شده؛ اسکلههای استانبول محل سوار شدن بر کشتی، اتوبوسهای دریایی (کاتاماران) و قایقهای مسافربری است.
شب استانبول بسیار زیبا و دیدنی است. مخصوصا اگر در ساحل تنگه بسفر باشید. پلهایی که روی این تنگه قرار دارد، در شب نورانی میشوند و انعکاس آنها در آب، چشمانداز زیبایی را میسازد. مساجدی که در مجاورت تنگه هستند هم در شب نورانی میشوند.یک گزینه عالی برای گردش شبانه در استانبول، تور تنگه بسفر در شب است. تماشای استانبول نورانی از دور و در میان آبهای تنگه بسفر بسیار لذتبخش است.
همزمان میتوانید غذایی میل کنید و یا در عرشه کشتیهای تفریحی از نوشیدنیها لذت ببرید.
ساحل استانبول در قسمت اروپایی 55 کیلومتر و در قسمت آسیایی 35 کیلومتر است. در این 90 کیلومتر، 30 اسکله وجود دارد. یعنی به طور متوسط در هر سه کیلومتر یک اسلکه. بعضی از آنها فقط برای انتقال مسافرند برخی فقط برای بارگیری. بعضی دائمی و چندتایی فصلی. در مجموع از بین این تعداد، 18 تای آنها به طور دائمی فعال هستند.
این اسکله در ساحل اروپایی تنگه بسفر منتظر است تا مسافران را به آسیا ببرد. کجا میخواهید بروید؟ اسکله ینی کاپی هم خط داخلی شهر دارد و هم خارجی. توریستها و گردشگران با کشتیها و قایقها میتوانند به مناطق باکرکوی، بوستانچی، اسن کوی، ارموتلو، کادیکوی، اوشا و … بروند. خطوط خارجی ینی کاپی هم سر از باندیرما، ازمیر و یالووا در میآورد.
با ماشین هم میتوانید وارد کشتی بشوید، ولی نه در همه مسیرها.
مهمترین اسکله قسمت آسیایی استانبول است که در نزدیکی اوسکودار قرار دارد. اسکله کادیکوی 24 ساعته است.
از طریق این اسکله میتوانید به جزایر پرنس مثل جزیره بیوکآدا، جزیره بورگاآدا و هیبلیآدا، محله بشیکتاش، کاباتاش، کاراکوی و … بروید. خط ویژه دریایی این اسکله به سمت محله ساریر است.
شلوغترین و قدیمیترین اسکله شهر استانبول است که در منطقه تاریخی فاتح و در کنار پل گالاتا قرار دارد.
از امینونو میتوان به کادیکوی، تور بسفر، حیدر پاشا، اسکودار، بشیکتاش، جزایر پرنس و … رسید. اگر میخواهید به این اسکله برسید، باید از تراموای کاباتاش و یا متروی خط مارمارای استفاده کنید.
در قسمت آسیایی استانبول، اسلکه اسکوداو شلوغترین اسکله است. چرا؟ چون در کنار ترمینال اصلی خطوط اتوبوس قرار دارد. اوسکودار ما را به امینونو، اورتاکوی و تور تنگهبسفر میبرد.
بستانچی از قدیمیهای استانبول است که در کنار یک پارک زیبای ساحلی قرار دارد. بد نیست کمی آنجا قدم بزنید. اسکله بستانچی جایی به جز کاباتاش، جزایر پرنس، خلیج شاخ طلایی، یالوا و گاهی نیز آوجیلار نمیرود.
همیشه که نمیشود سوار کشتی شد! یک وقتهایی عجله داریم و میخواهیم گاز را بگیریم و برویم.
در سال 1973 میلادی بود که آرزوی ساکنین استانبول برآورده شد. دیگر نیاز نبود با ماشین روی کشتی و لنجها بروند. دیگر وقت آن بود که پا روی گاز بگذارند و مستقیم بروند به آن سمت تنگه. اولین پل استانبول یک پل معلق فولادی است با حدود یک کیلومتر طول، 39 متر عرض و 105 متر ارتفاع. روزی 180 هزار اتومبیل از روی این پل عبور میکنند تا خودشان را از منطقه اروپایی اورتاکوی به منطقه بیلربی در آسیا برسانند و برعکس. اسم رسمی این پل، «شهدای 15 جولای» است.
فقط 15 سال بعد از افتتاح پلبسفر، دومین پل هم ساخته شد. برای همین به آن «پل دوم بسفر» هم میگویند. این پل معلق فولادی، در سال افتتاحش، پنجمین پل معلق جهان بود. ولی الان در جایگاه بیست و چندم است. اگر میخواهید از منطقه کاواچوک به هیساروستوی اروپا بروید، این پل نزدیکترین مسیر است.
این پل دو طبقه است:
طبقه بالا محل عبور اتومیبل و عابر پیاده است و طبقه پایین رستوران و کافه. پاتوق ماهیگیرهای محلی اینجاست. همه کنار هم میایستند و با آرامش منتظر کشیده شدن نخ ماهیگیری میمانند. البته اگر کسی از رستوران پایین آن را نکشد!
اگر چوب ماهیگیری دارید، به آنها ملحق شوید. اگر گرسنهتان شد هم از رستورانهای طبقه پایین پل میتوانید ساندویچ ماهی سفارش بدهید.
هرچند برای ساخت این پل تعداد زیادی از درختان جنگلهای شمالی استانبول قطع شد، ولی نمیتوان از زیبایی آن گذشت.
پل یاووز سلطان سلیم، عریضترین پل معلق جهان است. آنقدر عریض است که هشت لاین برای اتومبیل و دو لاین برای قطار سریعالسیر دارد.یکی از ستونهای این پل در منطقه آسیایی شهر استانبول در محله پویرازکوی منطقه بیکوز و ستون دیگر در منطقهی اروپایی در محله غریبچه منطقه سارییر قرار گرفته است. ساخت این پل 3 میلیارد دلار خرج روی دست بخش خصوصی گذاشت.
تمام تلاشمان را میکنیم تا بهترین منظره به تنگه بسفر را پیدا کنیم؛ سوار کشتی و قایق میشویم؛ با اتومبیل از روی پلها عبور میکنیم؛ در سواحل قدم میزنیم، هم اروپایی و هم آسیایی؛ ولی هنوز مطمئن نیستیم که زیباترین منظره را پیدا کرده باشیم.
به نظر میرسد خیلیها قبلتر از ما این کار را کردهاند؛ عثمانیها.
بزرگان و ثروتمندان عثمانی تا توانستند اطراف تنگه بسفر را پر کردند از کاخها و خانههای شخصی که کمی از کاخ نداشتند. مهمترین آنها کاخ توپکاپی و دلمهباغچه است. کاخ چراغان هم که الان تبدیل شده به یک هتل 5 ستاره لوکس. ولی کاخ بیلربی چیز دیگری است.
مجللتر از این نمیشود ساخت.
در قرن 19 میلادی به دستور سلطان عبدالعزیر، این قصر برای اقامت مهمانان خارجی ساخته شد. ولی پادشاه وقتی دید که چقدر مهمانان از اقامت در آنجا لذت میبرند، کاخ را تبدیل کرد به اقامتگاه تابستانه خود. با این وجود از این قصر برای ملاقاتهای خود هم استفاده میکرد.
خیلی قبلتر از کاخ بیلربی، سلطان محمد دوم، کاخی ساخت بینظیر. (البته خودش نساخت، فقط دستورش را داد.)
از معماری بنا که بگذریم، محل قرارگیری آن شاهکار است:
از شمال به گلدن هورن، از جنوب به دریای مرمره و از شمال شرق به تنگهبسفر دید دارد. این کاخ مرکز سیاسی سلطنت عثمانی بود و بعد از ساخت کاخ دلمهباغچه، به یکی از اقامتگاههای اصلی شاهان عثمانی و محل تفریح آنها تبدیل شد.
یک چلچراغ ۴۰۰۰ کیلوگرمی کریستالی با ارتفاع ۳۶ متر!
از این نمونه فقط یکی در کاخ دلمه باغچه وجود دارد. شکوه معماری کاخ از این چلچراغ هم بیشتر است.
گردشگرانی که وارد این قصر میشوند، تمام مدت در حال تحیر و تعجب هستند. اگر کسی را در خیابان دیدید که دهانش باز و چشمانش گشاد بود، مطمئن باشید که از بازدید کاخ دلمه باغچه برگشته است. راستی، آتاتورک هم در دلمه باغچه از دنیا رفت.
و اما قلعه آناتولی، فرمانروای تنگه بسفر!
سوار بر کشتی یا قایق که باشید، دیدن این قلعه لرزه بر اندامتان میاندازد. فقط 13 سال طول کشید تا این قلعه ساخته شود. شکوه و قدرت و استحکام این قلعه چنان دشمنان را میترساند که کسی جرات نزدیک شدن به آن را نداشت، چه رسد به تسخیر آن. البته ما فقط به قصد بازدید میرویم. گرچه امکان دیدن فضای داخلی قلعه نیست. آناتولی از سال 1402 میلادی تا به الان در تنگه بسفر فرمانروایی میکند.
فکر میکنید که کاخی در دو طبقه و 9 اتاق و تماما از جنس سنگ، در سواحل تنگه بسفر، برای چه کاری ساخته شده است؟ فقط برای اقامت کوتاه مدت سلطان عبدالمجید تا بتواند به شکارش برسد و اگر دلش گرفت کمی به گشت و گذار بپردازد.
در اطراف تنگه بسفر چند موزه هم پیدا میشود که در عین کوچکی، اشیاء باارزشی دارند که دیدن از آنها برای یک توریست واقعی ضروری است.
خانواده سابانجی رتبه دوم را در بین ثروتمندترین خانوادههای ترکیه دارد.
فعالیت این خانواده آنقدر زیاد شد که هلدینگ سابانجی را راهاندازی کردند. این هلدینگ در حال حاضر مدیریت 70 مجموعه را بر عهده دارد که موزه ساکیپ سابانجی تنها یکی از آنهاست.این موزه در جنوب شرقی پارک امیرگان، در حاشیه تنگه بسفر قرار دارد. در این موزه مجموعهای از آثار هنری چون خوشنویسی، نقاشی، آثار مستند و مذهبی به چشم میخورد.
موزه سادبرک هانیم در واقع یک خانه عثمانی است که تبدیل به موزه شده؛ پس نباید انتظار موزهای بزرگ را داشته باشید. در عوض مجموعهای که در آن قرار دارد، بسیار باشکوه و ارزشمند است.
این موزه یکی از جاذبههای مهم گردشگری استانبول به شماره میرود.
نام اصلی این مسجد، مسجد بزرگ سلطان عبدالمجید است. ولی چون در میدان اورتاکوی قرار دارد، آن را معمولا به اسم مسجد اورتاکوی میشناسند. این مسجد 1854 میلادی به دستور عبدالمجید یکم توسط «گربت امیرا» و پسرش، «نیکوس بالیان» که قبل از آن کاخ دلمه باغچه را طراحی کرده بوند، ساخته شد.
چنین موقعیتی را نباید از دست داد. حالا که خرج کردیم، کمی بیشتر خرج میکنیم تا یک اتاق در هتلی کنار تنگه بسفر بگیریم. البته پنجره اتاق هم باید رو به این تنگه باز شود.
برای رفتن به تنگه بسفر میتوانید از تاکسی، مترو و یا اتوبوس استفاده کنید. اما آسانترین راه، مترو است.
اما چگونه با مترو به تنگهبسفر برویم؟
مسیر اول: اگر مقصد شما اسکله کاباتاش باشد:
– ایستگاه متروی تکسیم سوار متروی فونیکولار F1 شوید.
– به ایستگاه کاباتاش بروید. در این ایستگاه پیاده شوید
سوار کشتیهای تور تنگه بسفر شوید.
مسیر دوم: اگر مقصد شما اسکله امینونو باشد:
– ایستگاه متروی تکسیم سوار متروی فونیکولار F1 شوید
– به ایستگاه کاباتاش بروید. در این ایستگاه پیاده شوید
– سوار تراموای خط T1 شوید و در ایستگاه امینونو Eminunu پیاده شوید.
سوار کشتیهای تور بسفر شوید.
دیدگاهتان را بنویسید